مفهوم عرصه و اعیان برای تمامی املاک سند دار و سندهای ملکی با کاربری های متعدد از جمله مسکونی، تجاری، اداری و … معنا پیدا می کند. بر اساس تعاریف مشخص شده منظور از عرصه زمینی است که ساختمان (ویلایی، مجتمع کم واحد، برج، مجتمع تجاری و…) بر روی آن احداث شده و منظور از اعیان همان ساختمان می باشد که بر روی عرصه بنا شده است یعنی تمامی واحد های احداث شده در یک برج یا آپارتمان جزو اعیان آن ملک به شمار می رود. پس بطور کلی عرصه را همان زمین و اعیان را ساختمان مربوطه می گویند.
عرصه و اعیان در املاک و زمین های موقوفی به صورت مجزا فروخته شده و بسته به نوع خرید مشخص می شوند اما در بسیاری از معاملات ملکی که به صورت شش دانگ انجام می شود عرصه و اعیان ملک هر دو بهمراه یکدیگر به فروش می رسند. بطوری که در املاک شخصی، که یک نفر صاحب تمامی ملک می باشد، عرصه و اعیان هر دو به یک شخص تعلق دارد اما در مجتمع ها و برج های امروزی مالکان، صاحب اعیان و بخشی از عرصه هستند.
#عرصه و اعیان